Τον έπιασε πονόδοντος σ' ένα λιμάνι της Βραζιλίας, τον βοήθησε, την έφερε στην Ελλάδα και την παντρεύτηκε και του έκανε και δυο αγοράκια. Αυτή κατέβαινε στο Πειραιά για ψώνια ώσπου κάποια μέρα, άφησε τα παιδιά ψώνισε άλλον ναυτικό βραζιλιάνο κι έφυγε κι ο σύζυγος να την ψάχνει... Μετά μας έσκασε και το παραμύθι. Η Βραζιλιάνα δούλευε πουτάνα στο λιμάνι όλη τη βδομάδα και τις Κυριακές, για διασκέδαση, πηδιόταν με τα μεγαλύτερα αδέρφια της που την περνούσαν πολλά χρόνια σε ηλικία.Όπως έλεγε η συχωρεμένη η Γαβριέλα είμαι ιερόδουλος, διότι έτσι εγεννήθην. Όθεν η ροπή βασιλεύει σαν του εξαρτημένου που τρέχει στις ίδιες παλιές αγορές να ψωνίσει μετά ακόμα και πολύχρονη απουσία. Κι αυτό είναι καλό να το ξέρει ο αυτόκλητος σωτήρ που ονειρευεται ιεραποστολικώς να βάλει μια πουτάνα στον ίσιο δρόμο. Όχι μονάχα θα πάρει το νταβατζή της προς τον δρόμον της ροπής της, αλλά θα είναι και θυμωμένη που γίνεσαι χαλασμένο γραναζάκι που τρίζει στην άνοδό της προς το τίποτα. Ανθρώπους με σύνδρομο εκπτώσεως από όσα τους χρωστάει η ζωή δεν βοηθάμε. Διότι μωρό μου, ο Γεώργιος ο τρίτος της Αγγλίας, όταν συνήλθε από την πορφυρίαση έβαλε να εξαφανήσουν όσους τον είχαν δει και βοηθήσει σε στιγμές αδυναμίας. Και μην φαντάζεστε ότι το βασιλιάς και το Αγγλίας υπερθεματίζει. Στην ψωνάρα πάνω, εκεί που έχουμε φτάσει, το βρίσκεις και στο ντεσεβώ του Τλούπα στην αποξηραμένη Κάρλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου