Κούλουμα 2017

Ακόμα και σαν καύσιμη ύλη της ιστορίας να τους δεις
αυτοί τιμάνε τη λάσπη του χρόνου ως και γαμώντας,
τη σκληρή εργασία που ξεσπάει
σε μιαν αργία αδέξια που σιχαίνεσαι, εσύ
ο ανώτερος, ο υπονοών τον αισθητήν,
με κρατική, λεύκη απεργία εργασία,
εσύ ο μη μου ρίξεις , ο υποτακτικός σε κάθε εκκλησία,
ξεσπάς στο ανθρωπάκι που είσαι όμοιός του,
με μια κακία εκ καταγωγής ζητιάνου από τα Κράβαρα.
Δεν ανεβαίνεις όσο κι αν μειώσεις,
τί να μειώσει ένας δειλός προς Πρέβεζα;
Περάσανε απ' το ποίημα σου μυρίσανε και φύγανε
προς τη μεγαλοσύνη της ευτέλειας
που υψώνει όνειρα έστω κι από χαρταετό
και σ' άφησαν εκεί μες στη χολή της ξοδεμένης
φαντασμαγορίας των λέξεών σου
ποιητή, μαλάκα, της μνησικακίας του εβδομήντα.